Wydawnictwo Czarne, 2022
Jerzy Haszczyński w latach 1990 przez wiele lat pracował w Berlinie. Po wielu latach powrócił do Niemiec powracając do bohaterów wcześniej opisywanych historii, ale rozpoczynając również nowe opowieści.
Wydawać by się mogło, że w dobie tak łatwego dostępu do informacji wiemy o kraju naszych sąsiadów praktycznie wszystko. Tymczasem już od pierwszego reportażu Jerzy Haszczyński wyprowadza nas z tego błędnego – jak się okazuje – przekonania. Sprawy, które opisuje trafiały wprawdzie na do światowych wiadomości, jednak szybko ginęły we współczesnym zalewie coraz to nowszych wydarzeń.
Autor sięga do spraw ukrywanych pod powierzchnią codziennych pozorów. Odkrywa, że wizerunek współczesnych Niemiec nie jest tak nieskazitelny jak próbuje się to prezentować. Trafia na prowincję i odsłania tematy, które Niemcy chętnie ukryli by na poziomie prowincjonalności.
Przy czym nie uderza Jerzy Haszczyński w pouczające i protekcjonalne tony. Stara się oddać głos wszystkim zainteresowanym stronom, wyważyć ich argumenty. To spokojne, chociaż nie pozbawione emocji relacje. Tworzące nieoczekiwaną, pełną zaskoczeń panoramę dzisiejszych Niemiec.
Donos kulturalny 