Wydawnictwo WBPiCAK, 2024

W Polsce w roku 2019  ukazał się wybór jego wierszy, poświęcono mu także numer „Literatury na Świecie”. „Muzykant” ukazał się po raz pierwszy w roku 1977, na podstawie odnalezionego w archiwach autora maszynopisu.

Akcja książki rozpoczyna się latach 30, XX wieku. Jej osią są spotkania dwóch przyjaciół z lat młodości. Spotkania i rozmowy bohaterów dają wgląd w losy jednego z nich, tytułowego muzykanta, Jude’a Dalsimera. Istotną częścią opowieści jest obraz tamtych czasów: globalny kryzys kapitalizmu, wzbierający antysemityzm, faszyzacja społeczeństwa.

Napisałem tu o „akcji”, choć w „Muzykancie” ma ona charakter szczególny. Książka jest raczej zbiorem obserwacji, obrazów. To powieść „o niczym”. Złożona z drobnych scenek, incydentów (jak określa to w posłowiu, jeden z autorów przekładu).  

Przy czym  potraktować to należy jako zdecydowany komplement. Bowiem w ten właśnie sposób kreuje Reznikoff niezwykle przenikliwy, autentyczny obraz codzienności, życia zwykłego człowieka.  A prześledziwszy życiorys autora zauważyć można oczywiste podobieństwa biograficzne.

Opowiadająca o latach 1930, napisana na przełomie lat 1940/50, wydana w roku 1977 książka znakomicie zniosła upływ czasu. Nie ma w niej ni krzty archaiczności.  Proza Reznikoffa przyciąga, fascynuje poetyckością – w narracji znajdziemy echa jego wierszy.  

Opowiadająca o latach 1930, napisana na przełomie lat 1940/50, wydana w roku 1977 książka znakomicie zniosła upływ czasu. Nie ma w niej ni krzty archaiczności.  Proza Reznikoffa przyciąga, fascynuje poetyckością – w narracji znajdziemy echa jego wierszy.  Niespełna 200 stron powieści oferuje niespodziewane bogactwo wrażeń i emocji.

„Muzykant” ukazał się w przekładzie Piotra Sommera i Marcina Szustra.