Jazz Detective, 2022

Znany producent Zev Feldman, który specjalizuje się w wydawaniu archiwalnych nagrań, inauguruje działalność nowej marki – Jazz Detective. Pierwszym wydawnictwem jakie zostanie zaprezentowane pod tym szyldem będą koncertowe nagrania  Ahmada Jamala z lat 1963-66.

“Emerald City Nights” dokumentują występy w Seattle w klubie Penthouse. Wydawnictwo podzielono na dwa woluminy prezentujące wyjątki z siedmiu koncertów z lat (odpowiednio) 1963-64 oraz 1965-66.  Pianista wystąpił w każdym z nich na czele własnego tria, a towarzyszyli mu:  w latach 1963-64 kontrabasiści Richard Evans i Jamil Nasser oraz perkusista Chuck Lampkin, natomiast w latach 1965-66 ponownie Jamil Nasser oraz perkusiści Chuck Lampkin, Vernel Fournier i Frank Gant.

Zbiór zawiera dziewiętnaście utworów (żaden z nich się nie powtarza). Dominują wśród nich standardy (między innymi „Whisper Not”, „Poinciana”, ‘Invitation”, „But Not For Me”). Dwie kompozycje podpisał Ahmad Jamal, a trzy kolejne są autorstwa wspomnianego już Richarda Evensa, który zagrał w składzie tria w roku 1963. Spośród szerokiego spektrum autorów, których muzykę wybrał Jamal, wyróżnia się – dość nieoczekiwanie – brytyjski duet Leslie Bricusse / Anthony Neweley. Muzycy zagrali między innymi ich wielki przebój „Feeling Good”. Jako ciekawostkę można wspomnieć, że obaj panowie ma na swoim koncie liczne musicale oraz teksty do dwóch piosenek otwierających filmy z Jamesem Bondem.

Edycja przygotowana została pod kątem wydania winylowego, ale dostępna będzie (z pewnym opóźnieniem) również w formacie cyfrowym oraz cd.  Wszystkie wersje będą zawierać bogaty materiał dodatkowy w postaci zdjęć, tekstów – refleksji na temat głównego bohatera przedsięwzięcia – autorstwa między innymi Hiromi, Jona Batiste, Kenny’ego Barrona oraz Aarona Diehla oraz wywiadu z Ahmadem Jamalem, z którym uzgadniano ostateczny kształt całego wydawnictwa.

Lata 1960 znaczone były pasmem sukcesów Ahmada Jamala. Jego płyty wspinały się na szczyty list sprzedażowych w USA, a koncerty budziły zachwyt. Także w środowisku muzyków. Pełną podziwu opinię Milesa Davisa – poświęconą występom właśnie w Penthouse – przytacza w swoim artykule Kenny Barron.  Idealnym jest więc fakt, że będziemy mogli teraz przekonać się o wybitności tej muzyki osobiście.