BMC Records, 2021

Jazzowa wokalistka Veronika Harcsa, klasyczna harfistka Anastasia Razvalyaeva oraz gitarzysta Márton Fenyvesi zaproponowali słuchaczom spotkanie z własnymi aranżacjami i interpretacjami pieśni Debussy’ego. Utwory napisane zostały przez kompozytora do wierszy Paula Verlaine’a i innych poetów.

Utwory te wykonywane są zwykle przez śpiewaków klasycznych z towarzyszeniem akompaniamentu na fortepianie. Ale już sam Debussy w swoich wypowiedziach podkreślał, że zależy mu by wykonawcy „śpiewali jak zwykli ludzie” bez operowe maniery. Wielki kompozytor często określny jest mianem pradziadka jazzu, więc wybranie właśnie jego dzieł do zinterpretowania staje się w tych dwóch wspomnianych powodów dość oczywiste. Warto również wspomnieć, że kompozytor sięgnął po teksty francuskich poetów-symbolistów, na czele ze wspomnianym Verlainem, do którego wierszy powstała największa ilość zaprezentowanych na płycie pieśni. W załączonej do płyty książeczce znajdziemy oryginały oraz angielskie tłumaczenia wszystkich wierszy.

Także w osobach wykonawców znajdziemy połączenia z różnymi muzycznymi światami. Anastasia Razvalyaeva wywodzi się ze środowiska muzyki klasycznej. Wokalistka Veronika Harcsa reprezentuje formację muzyki klasycznej i improwizowanej, ale w swojej karierze brała już udział również w projektach związanych z muzyką klasyczną. Gitarzysta Márton Fenyvesi zajął się również dźwiękowymi kreacjami, improwizowanymi podczas nagrywania poszczególnych utworów. Trójka muzyków dość ciekawie żongluje stylistykami często także w obrębie jednego utworu.  „Nuit d’étoiles” brzmi niczym popularna piosenka. Jazzujące wokalizy kapitalnie wypadają we „Fleur des blés” i  „La chevelure”. Z kolei w „Le son du cor s’afflige vers les bois” mroczna wokaliza przechodzi w klimat klasycznego śpiewu. Przez ponad połowę „La mer est plus belle” słyszymy tylko harfę i elektronikę. Najgwałtowniejsze zderzenie muzycznych nurtów następuje w „Regret”, które zaczyna się zgrzytliwym, awangardowym wstępem, podąża ku delikatnemu śpiewowi przy akompaniamencie harfy, z emocjonalną kulminacją w końcowej części. Odwrotną – i nieco mniej gwałtowną – drogą podąża finałowy „La fille aux cheveux de lin”.

„Debussy NOW!” – czyli odczytanie Debussy’ego poprzez pryzmat współczesnych tendencji w muzyce wypadło niezwykle intrygująco. Płyta wymaga uważnego przesłuchania, ale za poświęcony jej czas odwdzięcza się niezwykłymi wrażeniami.