Decca Records, 2020

Richard Galliano ma w swojej obszernej dyskografii dość dużo płyt koncepcyjnych. Poświęconych konkretnemu kompozytorowi lub stylowi muzycznemu. Najnowsza, kolejna z nich, zabiera słuchaczy w świat walców.

Przez niecałą godzinę i piętnastkę utworów Galliano maluje muzyczną panoramę zestawioną z utworów kompozytorów, którzy po formę walca sięgali chętnie i z sukcesem. Znaczną część płyty zajmują nagrania twórców francuskich: Henri’ego Saugueta, Andre Astiera, Emile’a Waldteufla, piosenkarki Barbary.  W wyborze znalazło się także dzieło pochodzącego z Włoch  mistrza akordeonu, związanego ze stylem musette Louisa Ferrariego oraz Luciena Galliano  – ojca Richarda.

Sięgnął także Richard Galliano do twórczości wielkich innowatorów: Erica Satie’go (słynna „Gymnopedie no.1”) i Dymitra Szostakowicza. Czasową klamrą zamykają zestaw nagrań dwa walce Fryderyka Chopina oraz „O Que Sera” brazylijskiego artysty Chico Buarque – utwór wykonywany niegdyś przez przyjaciela akordeonisty Claude’a Nougaro . Całość uzupełniają cztery oryginalne utwory samego Richarda Galliano, który również zaaranżował na akordeon wspomniane dzieła Chopina, Satiego, Szostakowicza i Waldteufla.

Umiłowanie pięknych melodii od zawsze charakteryzuje płyty Richarda Galliano. W spotkaniu z walcami położył Artysta większy nacisk na liryczną i nie stroniącą od nostalgii narrację.   Stworzył osobiste, intymne przesłanie – album nagrany został solo i zawiera kilka, poza już wspomnianymi,  odniesień tyczących się bliskich Richardowi Galliano osób. “Valse(s)” oferuje więc słuchaczowi subtelne piękno w eleganckim, tanecznym rytmie.