Szczecin / on-line, 7-8.2020

Koncerty odbywały się w klubie Jazzment i były dostępne za darmo dla wszystkich zainteresowanych.  Dwa z nich odbyły się w formule on-line. Rejestracje występów można nadal oglądać na na kanale You Tube.

Historia Polskiego Jazzu

Podczas koncertu „Historia Polskiego Jazzu” przed publicznością zaprezentował się kwartet w składzie Jacek Skrzypczak – saksofon sopranowy i klarnet basowy, Patryk Matwiejczuk – fortepian, Paweł Grzesiuk – kontrabas oraz Radek Wośko – perkusja. Muzycy ciekawie złożyli program zestawiając kompozycje wielkich postaci z historii krajowego jazzu z własnymi utworami. Jako rodzime klasyki pojawiły się więc „Quo Vadis” Seiferta oraz komedowskie „Svantetic” i „Sleep Safe and Warm”. Na finał zespół pozostawił niespodziankę, dwa utwory Tomasza Stańki, nie będące już tak oczywistym wyborem: „The Dark Eyes of Martha Hirsch” oraz „So Nice” – oba z nagranej ze skandynawskim składem płyty „Dark Eyes”.  W klimacie muzyków Stańki kapitalnie odnalazł się grający na klarnecie basowym Jacek Skrzypczak. Z ogromną przyjemnością słuchało się również pianisty Patryka Matwiejczuka. Także wspomniane już oryginalne kompozycje Matwiejczuka, Wośki i Skrzypczaka świetnie wpisały się w atmosferę całego występu.

Jazz i tradycja – Impro Session

Improwizowana sesja pod hasłem „Jazz & Tradycja” zgromadził na scenie siedmiu muzyków, a instrumenty tworzyły ciekawy i można śmiało powiedzieć niezwykły zestaw:  skrzypce –   Łukasz Górewicz, akordeon – Mateusz „Czarny” Czarnowski,  saksofon tenorowy – Tomasz Licak, gitara – Michał Starkiewicz, fortepian – Mikołaj Gruszecki, kontrabas – Damian Kostka i perkusja – Radek Wośko. Muszę przyznać, że już od samego początku narastało we mnie odczucie, że ten projekt aż domaga się kontynuacji, albo przynajmniej fonograficznej rejestracji. Nazwiska występujących muzyków znane są z wielu zespołów, często wspomniani artyści są w nich liderami. Podczas tego występu wypadli kapitalnie jako ensemble. Nieco inaczej sformułowałbym wprawdzie hasło koncertu – dla mnie była to raczej „Improwizacja i Tradycja” bowiem pierwiastek nowoczesnej improwizacji grał w nim istotną rolę. Ale w żadnym stopniu nie zmienia mojej wysokiej oceny, jednego z najlepszych pandemicznych występów on-line jakie dane było mi oglądać..

Filmowe tematy

Koncert „Filmowe Tematy” także przyniósł słuchaczom nieoczekiwane atrakcje. Atrakcyjny muzyczno-filmowy miks zaprezentowali: Joanna Gajda – fortepian, Tomasz Licak – saksofon tenorowy, Martin Buhl Staunstrup – kontrabas i Fermin Merlo – perkusja. Zespół zaczął od trzech standardów “Long ago and far away”, “Alice in Wonderland” oraz “The Way You Look Tonight”, by następnie zaskoczyć klasyką muzyki pop i szlagierem „Neverending Story”.  Ze  sceny zabrzmiał również temat Krzysztofa Komedy „Dwaj ludzie z szafą” oraz dwa kolejne standardy „It’s only a paper moon” i – wykorzystywany w filmach, acz nie napisany specjalnie do żadnego z nich – „Round Midnight”. Na koniec zespół odpalił dwie bomby. Po pierwsze pokazując, że ciekawą muzykę znaleźć można w miejscach niespodziewanych –  dowodem na to stało się wykonanie tematu z … brazylijskiego serialu-tasiemca „Niewolnica Isaura”. Po drugie przywołując wspomnienia poprzez wykonanie tytułowego utworu kreskówki „The Flinstones” znanej w Polsce jako „Między nami jaskiniowcami”.  

Kind of Blue  

Tytuł koncertu – “Kind of Blue” – został przez wykonawców potraktowany metaforycznie. Nie była to bowiem prezentacja utworów z kultowej płyty Milesa Davisa. Jedyne nagranie z tego albumu – „Blue in Green” – pojawiło się dopiero jako bis. Chociaż echa jazzowej płyty wszechczasów można odnaleźć w doborze repertuaru: kluczem do skonstruowania programu były blues i szeroko rozumiane powiązania z Milesem. Kwartet w składzie: Joanna Gajda – fortepian, Bartosz Świątek – kontrabas, Marcin Rakowski – instrumenty perkusyjne i Krzysztof Kołłątaj – perkusja, rozpoczął więc od „Blue Skies” Irvinga Berlina. Jako kolejny utwór pojawił się „Tokyo Blues” Horacego Silvera, z atrakcyjnym fragmentem duetowej konwersacji perkusji i perkusjonaliów.  Popisy tych instrumentów ubarwiły również „Blue Bossę” Joe’go Hendersona i finałowy „No More Blues”.  Z kolei kontrabas znalazł pole do solowej prezentacji w „Memories of Tomorrow” Keitha Jarreta, utworze znanym między innymi z solowej interpretacji wybitnego pianisty na płycie „Köln Concert”. Program uzupełniła jeszcze kompozycja  „When Sunny Gets Blue” z intrygującym duetem fortepianu i kontrabasu.

Jobim & Gilberto 

Antonio Carlos Jobim i Joao Gilberto oraz oczywiście bossa nova, byli bohaterami kolejnego koncertu cyklu. Wśród zaprezentowanych utworów znalazły się klasyki gatunku, którego prekursorami byli dwaj wspomniani artyści. Kwartet w składzie Maja Koterba – wokal, Michał Starkiewicz – gitara, Paweł Grzesiuk – akustyczna gitara basowa i Andrzej Janusz – instrumenty perkusyjne, z dopasowanym do stylistyki instrumentarium wykonał więc „Corcovado”, „Desafinado”, „S Wonderful”, „Caminhos Cruzados”, „One Note Samba”, „Once I loved”, „Aqua de Beber”.  W programie pojawiła się również polska piosenka – „Spoza nas” z  repertuaru Mietka Szcześniaka, z wplecionym w tekst wierszem ks. Jana Twardowskiego. Koncert zamknął wybór najoczywistszy z oczywistych, czyli powszechnie znana i uwielbiana „The Girl from Ipanema”.  Warto podkreślić, że obok wokalu prezentowanego w trzech językach, również instrumentaliści wzbudzili aplauz publiczności prezentacją swoich umiejętności w rozbudowanych kilkuminutowych interpretacjach.

Jazz’n’Dance

Nie zawsze pamiętamy o tym, że jazz był muzyką do tańca. O fakcie tym przypomina kolejny z koncertów cyklu. Taneczną stronę jazzu przybliżył widzom kwartet w składzie  Tomasz Licak – saksofon, Michał Starkiewicz – gitara, Kajetan Galas – organy hammonda oraz Krzysztof Szmańda – perkusja. Po raz kolejny zestaw  instrumentów świetnie dopasowano do charakteru programu.  I chociaż nikt spośród publiczności nie zerwał się do tańca, to bez wątpienia  udało się muzykom – kolokwialnie mówiąc – rozbujać atmosferę na sali. Podobnie do wcześniejszych koncertów usłyszeć mogliśmy dość nieoczywisty wybór utworów, tym razem zinterpretowanych jako „taneczne”. W programie znalazły się więc między innymi „Money in the pocket” Nata Addelrleya, „Do Like Eddie” Johna Scofielda, ale także kompozycja „Dansevise”, która w roku 1963 reprezentowała Danię na Festiwalu Eurowizji. Zespół sięgnął również po muzykę autorstwa Michała Starkiewicza, prezentując utwór „Pod Nóżkę”, który znalazł się na debiutanckiej płycie grupy The Beat Freaks, współtworzoną między innymi właśnie przez Michała Starkiewicza oraz Tomasza Licaka.

Future Jazz – Impro Session

Intrugujący cykl koncertów zamknęła kolejna sesja improwizowana, tym razem opisana jako jazz przyszłości – Future Jazz.  I już na samym początku mogę zdradzić, że było to spotkanie równie intrygujące co zaprezentowana wcześniej sesja „Jazz & Tradycja”.  Sextet, który wystąpił podczas finałowego koncertu, zagrał ze sobą w tym składzie – jak to zostało zaanonsowane – po raz pierwszy. Przed kamerą (występ odbył się bez udziału publiczności) zaprezentowali się: Grzegorz Tarwid – instrumenty klawiszowe, Tomasz Licak – saksofon, Wojciech Jachna – trąbka, Michał Starkiewicz – gitara, Ksawery Wójciński – kontrabas oraz Krzysztof Szmańda – perkusja. Grupa  muzyków należących do czołówki sceny improwizowanej, imponujących doświadczeniem. Dobrze się rozumiejących, także dlatego, że grających wspólnie w innych zespołach – ot żeby wymienić chociażby The Beat Freaks (Starkiewicz i Licak) czy też Sundial Trio (Tarwid, Jachna i Szmańda). A zaprezentowali się fantastycznie zabierając słuchaczy w ponad godzinną, nieprzerwaną, hipnotyzującą muzyczna podróż. Doceniając wszystkie mainstreamowe odsłony cyklu, które oglądałem z dużą przyjemnością, muszę jednak stwierdzić, że to obie improwizowane części, wywarły na mnie największe wrażenie.