Lucian Ban, Mat Maneri & John Surman „Transylvanian Folk Songs”

Sunnyside Records, 2020

Nie wszyscy zdają sobie sprawę z faktu, że wybitny węgierski kompozytor Bela Bartok był również jednym z pionierów etnografii muzycznej, badaczem muzyki ludowej i autorem tekstów oraz opracowań z tego tematu.

Jego podróż po Transylwanii w początkach XX wieku, zaowocowała niezwykle bogatym zbiorem transkrypcji tamtejszej muzyki. Sto lat później trójka znakomitych muzyków:  pianista Lucian Ban, saksofonista John Surman oraz altowiolinista Mat Maneri, ruszyła w podróż śladami ówczesnych odkryć Bartoka. Taki skład instrumentalny jest również odwołaniem do nagrania „Contrasts” z roku 1940 w którym Bartok współpracował z Bennym Goodmanem i Josephem Szigettim.

Muzyczne źródła albumu są również niezmiernie ważne dla pochodzącego z Rumunii Luciana Bana, który po inspiracje rodzinnym dziedzictwem sięgał już wcześniej na innych płytach.  Zainteresowanie Bartokiem i jego folklorystycznym dziełom towarzyszyło również od początków kariery, Matowi Maneriemu. Obaj muzycy spotkali się na wspólnym polu zainteresowań już wcześniej, a w roku 2013 wydali pod szyldem ECM album nagrany właśnie w  Rumunii, choć – poza jednym wyjątkiem – zawarli na nim swoje własne kompozycje.

Pracując nad najnowszym albumem Lucian Ban zaaranżował 150 wybranych fragmentów z bartokowskiego katalogu. Muzyki różnorodnej: kolęd, pieśni weselnych, żałobnych i miłosnych.  Wspólnie z Matem Manerim, sprawdzili jak owe melodie „sprawdzają się” w wykonaniach, a następnie zdecydowali się na dołączenie do składu trzeciego muzyka.

John Surman był ich pierwszym wyborem. Chociaż nigdy nie grał z Banem, a tylko raz współpracował z Manierim, wydawał się kandydatem idealnym. Także mający doświadczenie z muzyką Bartoka, klimatem jaki zwykle  dominuje na jego płytach, perfekcyjnie wpisujący się w nagraniowe plany. Cała trójka muzyków udał się – jak kilka lat wcześniej sam duet Ban / Manieri – do Timosary by  w tamtejszym Baroque Hall miejscowego Muzeum Sztuki, zagrać i zarejestrować koncert.

Trzech świetnych improwizatorów nie zamykało się w ramach określonych aranżacjami i  z założenia pozostawiło sobie sporo przestrzeni na kreację ad hoc.  Całość zaczyna się „The Dowry Song”, który porywa intensywnością zespołowej gry w swojej środkowej części. W kolędzie „Up There” pierwszy plan należy do klarnetu basowego Surmana, który pojawia się znów  w melancholijnym „The Return”. „The Mighty Sun” oferuje równoległą narracje altówki i barytonu. Ban uwodzi za to przepięknymi, melodyjnymi fragmentami w pierwszej części “What A Great Night This Is, A Messenger Was Born”.

Na koniec trio funduje słuchaczom prawdziwie taneczny Transylvanian Dance”, podsumowując znakomitą, fascynującą realizację. Kapitalne przełożenie zapisanych przez Bartoka motywów ludowych na język nowoczesnej muzyki improwizowanej.

Reklama

One comment

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s