Jazzland Recordings, 2020

Liderka kwartetu po ukończeniu konserwatorium grała przez dekadę w szwedzkim Bohuslän Big Band, by następnie przenieść się do Afryki Południowej i tam poznawać lokalną muzykę. Swoje muzyczne projekty realizowała także w Azji. Fascynacja folklorem trwa do dziś: Øiseth współpracuje z artystami grupy etnicznej Sami (ugro-fiński naród żyjący w Norwegii), a na płytach – także na opisywanej w tym tekście – gra na kozim rogu (bukkehorn), ludowym instrumencie skandynawskim.

Trzech towarzyszących jej muzyków to czołówka norweskiego jazzu. Na fortepianie gra Espen Berg, na kontrabasie Magne Thormodsæter, a za zestawem perkusyjnym zasiadł Per Oddvar Johansen. Zespół nagrał dziesięć utworów , a cały album trwa czterdzieści sześć minut.  

Te trzy kwadranse są – w zasadzie poza jednym wyjątkiem – spokojne i stonowane. Nieco więcej dynamiki i otwartości znajdziemy jedynie w „Whatever” z fajnym dyskursem fortepianu i kontrabasu. Z lekka odmienny klimatem jest także „Keep Walking” tytułem i stylem pchający myśli ku nowoorleańskim korowodom pogrzebowym.

Dominuje jednak na albumie poetyckie piękno. Delikatność którą w najokazalszej postaci odnajdziemy w utworze tytułowym, a także w „Maihøst”, „Furusang” oraz zamykającym całość „Folksong”. Lekko przygaszone tony trąbki liderki, ujmujące fortepianowe pasaże Berga, krótkie, acz smakowite solówki Thormodsætera oraz wysublimowane tło budowane przez Johansena.

Wspaniała, przepiękna płyta.