Hevhetia, 2019

Najnowsza płyta Kollara składa się z czternastu utworów i trwa niemal godzinę. Muzyk gra na gitarze, guitalele, charango, gitarze basowej, wspomaga się elektroniką. W siedmiu utworach towarzyszą mu goście, z którymi miał już możliwość wcześniej współpracować. Mamy więc duetowe nagrania z Erikiem Truffazem (będących pokłosiem zorganizowanych ad hoc koncertów w roku 2018) i z Avre Henriksenem (znakomita płyta obu muzków ukazała się również w roku 2018). Obaj trębacze pojawiają się wspólnie w „Prisoner Of Time”.

Jest kompozycja nagrana z gitarzystą Christianem Fenneszem, a we wspomnianym „Prisoner Of Time” pojawia się Pat Mastelotto, z którym Kollar współpracuje również w grupie KoMaRa. Jednakże tym razem legendarny perkusista występuje jedynie w roli … recytatora. Znajdziemy  na albumie odniesienia osobiste. „A.T.” jest hołdem dla Andrieja Tarkowskiego, a muzyka wybrzmiewa na tle filmowych dialogów z filmu wybitnego reżysera. Finałowa „Ballada for Jozef” poświęcona jest z kolei długoletniemu managerowi muzyka.

Cały album jest dość spokojny. Niekiedy podąża ku nastrojom podniosłości, czasem kieruje słuchacza w rejony niepokojącej tajemniczości. Sugerują to już tytuły poszczególnych nagrań: „Deeper to the Fog”, „Reflections”, W zasadzie tylko „Prisoner Of Time” uderzającą hałaśliwością burzy ową harmonię.

Kapitalnie wypadają zestawienia gitary i trąbek. Świetnie wpasowują się w całość fragmenty z użyciem akustycznych instrumentów. Chociażby w finałowej balladzie, która przepięknie podsumowuje najnowszą produkcję słowackiego muzyka.