Pyroclastic Records, 2019

Intrygujące personalne zestawienia nie kończą się jednak na tych nazwiskach. Kris Davis zaprosiła do sesji nagraniowej pokaźne grono muzyków, z którymi miała okazję w ostatnich latach występować. W studiu i na płycie pojawili się więc: Esperanza Spalding – która użyczyła swojego głosu śpiewając, a także recytując poemat Gwendolyn Brooks „To Prisoners”, saksofoniści JD Allen i Tony Malaby, Ches Smith – tym razem w roli wibrafonisty, gitarzyści Nels Cline i Marc Ribot oraz basista Trevor Dunn.

Osiem spośród dziesięciu nagrań podpisała Kris Davis. Kompozytorem “The Very Thing” jest Michaël Attias, a sam utwór po raz pierwszy zarejestrowany został z wokalem. Natomiast zamykający album „Reflections” jest dziełem Juliusa Hemphilla. Oba wybrane zostały przez Davis aby zwrócić uwagę na ich autorów, w przekonaniu pianistki znacząco niedocenianych i zbyt słabo propagowanych. 

Znajdziemy na albumie jeszcze inne odwołania do istotnych dla Kris Davis postaci. W rozpoczynający płytę utwór tytułowy wpleciona została wypowiedź Cecila Taylora. Z kolei w „Corn Crake” usłyszeć można Oliviera Messiaen’a naśladującego słowika i derkacza,  a także objaśniającego brzmienie ptasich głosów. Sample ze słowami Taylora i Messiaen’a poddane są turntablistycznej preparacji Jeanty.

Dwie wersje “Golgi Complex” mają słuchaczowi pokazać w jak różnorodny sposób obudować można tą samą melodie. “Sympodial Sunflower” zagrany w duecie z Terri Lyne Carrington zabiera z kolei odbiorcę w klimaty ellingtonowskie, choć Davis wskazuje tu także na silne inspiracje utworami Carli Bley.

“Diatom Ribbons” jest charakterystycznym dla kariery Kris Davis przykładem projektu artystycznego. Zebrania i połączenia ze sobą talentów ludzi, których poznała przy okazji różnorodnych koncertów i nagrań.  Poszukiwania tym sposobem inspiracji oraz kreowanie nowych muzycznych światów.