Natalia Budzyńska „Dzieci nie płakały”

Wydawnictwo Czarne, 2019

„Wychowałam się w przekonaniu, że zawsze byliśmy ofiarami, my, Polacy (…) Teraz po raz pierwszy wystąpiłam nie w charakterze potomka ofiar, tylko potomka oprawcy”. Jedno z najbardziej znaczących zdań tej książki kryje się w ostatnich akapitach epilogu. Oczywiście cała opowiedziana w książce historia koncentruje się na losach konkretnego człowieka, by zaprowadzić nas w finale do konkretnego epizodu II wojny światowej. Jednak dwa zacytowane przeze mnie na wstępie zdania pokazują, genezę oraz nieoczekiwaną puentę całej opowieści.

Doktor Alfred Trzebinski, ochotniczy członek SS, lekarz obozowy w Auschwitz, na Majdanku oraz w podhamburskim obozie Neuengamme. Przekonany o wyższości rasy niemieckiej, łatwo zapomniał o swoich polskich korzeniach. Natalia Budzyńska – autorka książki – odkryła jego przemilczane istnienie w rodowym drzewie genealogicznym. Poszukiwania szczegółowszych informacji doprowadziły ją do historii wojennych zbrodni w jakie Trzebinski był uwikłany.

Autorce jak już wspomniałem przyświecała przede wszystkim idea przybliżenia światu historii zapomnianej wojennej zbrodni. Jednak jej książka to również pokazanie powikłanych ludzkich historii, trudnych wyborów oraz mierzeniu się z ich konsekwencjami – często także w kolejnych pokoleniach. W obliczu niełatwego tematu, dodatkowo szeroko opisanego w światowej literaturze, udało się stworzyć Natalii Budzyńskiej opowieść niebanalną i poruszającą. Skłaniającą do spojrzenia na historię, ale także na siebie tu i teraz – z zupełnie nowej perspektywy.

One comment

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s