Filharmonia Łódzka, Łódź, 03.2.2019
Promocyjna trasa koncertowa najnowszego albumu Pawła Kaczmarczyka Kaczmarczyk vs. Paderewski: Tatra rozpoczęła się w Filharmonii Łódzkiej. Muzycy nie pojawili się wprawdzie w pełnym, ponad dwudziestoosobowym składzie, znanym z płyty, ale scena nie stwarzała wcale wrażenia pustej.
Koncertowe wrażenia są na ogół nieco inne niż te związane z odsłuchem wersji zarejestrowanych w studiu. Tak też było i w tym wypadku, po trosze z powodu wspomnianych już zmian personalnych. Piętnastoosobową sekcję dętą zastąpił Polish Brass Quintet i muszę powiedzieć, że ilościowego zmniejszenia siły blach zupełnie się w tym wypadku nie odczuwało.
foto: Piotr Fagasiewicz
Paweł Kaczmarczyk przywiózł także ze sobą całkowicie zmienioną sekcję rytmiczną. Michał Barański zastąpił Kubę Dworaka – nomen omen – koncertowo, budząc uznanie rewelacyjnymi solówkami, a także zaskakując długim, entuzjastycznie przyjętym scatem. Słabiej moim zdaniem wypadła zmiana przy perkusji. Gra Tomasza Torresa była nieco zbyt ekspresyjna. Nie wiem czy przyczyną tego nie była chęć wypełnienia luki po Milo Cinelu, którego przyjazd w ostatniej chwili został odwołany. W każdym razie w efekcie brakowało mi, nieco bardziej subtelnego podejścia w perkusyjnej materii. Z klasą wypadł Mr. Krime, który mimo widocznej powściągliwości był nieco bardziej widoczny niż w wersji płytowej.
Muzycy zagrali całość, jako długa suitę, jednorodną opowieść o przenikaniu się stylów i tradycji. Kreując atmosferę nieco bardziej filharmoniczną niż jazzową. Po godzinie i piętnastu minutach sala wybuchła brawami, a muzycy, już tylko w kwartecie, odwdzięczyli się znanym z jednej z poprzednich płyt Pawła Kaczmarczyka coverem Massive Attack Teardrop. Było piknie.
Donos kulturalny 