Blue Note Records, 2016
Charles Lloyd do nagrania najnowszej płyty zaprosił imponujący skład muzyków. Bill Frisell, Reuben Rogers, Eric Harland, Greg Leisz. Cóż, nic dziwnego, że nazwali się The Marvels. To zresztą nie koniec personalnych niespodzianek na „I Long To See You” , ale o tym za chwilę. Historia tych nagrań zaczęła się od spotkania Lloyda z Frisellem w roku 2012. Wspólny koncert rok później ugruntował przekonanie co do konieczności zorganizowania sesji nagraniowej, co zmaterializowało się na początku roku 2015.
Na płycie znajdziemy sporo utworów wcześniej już publikowanych: „Masters of War” Dylana czy hity samego Lloyda „Of Course, Of Course” i „Sombrero Man” – ten do połowy z główną rolą gitar i z solem Lloyda na flecie w drugiej części Kolejne cztery to tradycyjne melodie: „Shenandoah” – która stała się już standardem, „La Llorona” – znana z płyty kwartetu Lloyda z 2009 roku, „Abide with me” – XIX-wieczny chrześcijański hymn i „All my trials” – kołysanka z Bahamów. Wszystkie zagrane w lirycznej, czasem wręcz melancholijnej konwencji. Całość zamyka 16-minutowy „Barche Lamsel” autorstwa lidera projektu, który tytuł wziął od buddyjskiej modlitwy o usunięcie wszelkich przeszkód z życiowej ścieżki.
Powrót do współpracy z gitarzystami i połączenie saksofonu Lloyda z duetem Frisell – Leisz (grający na steel guitar) dało kapitalny efekt. Wspiera ich znana z ECM-owskiego kwartetu Lloyda sekcja rytmiczna. Natomiast co do zapowiadanych niespodzianek. W siódmym utworze śpiewając i grając na gitarze objawia się w antywojennym protest songu z lat 1950, nie kto inny jak Willie Nelson. Nieoczekiwanym akcentem na płycie jest także gościnny występ Norah Jones wykonującej „You Are So Beautiful”. Charles Lloyd wspomina, że grając ten utwór na koncertach często wyobrażał sobie jak zabrzmiał by on właśnie z udziałem tej wokalistki. Ja dodam tylko, że osiągnięty efekt (mając na myśli także całą płytę) najlepiej opisuje tytuł właśnie tej kompozycji.
Donos kulturalny 