Wydawnictwo Szelest, 2015
W ostatnich latach swojego życia Zofia Trzcińska spisywała wspomnienia. Żona i muza Krzysztofa Komedy, dobry duch polskiego środowiska jazzowego, postać wybitna. Kilkuset tysięcy spisanych słów, kilkadziesiąt godzin nagrań. Syn Zofii Trzcińskiej Tomasz, opracował i zebrał część z nich w trzystu stronicowy tom. Pierwsze dwa rozdziały to wspomnienia dzieciństwa i lat powojennych w Krakowie. Na stronie 67 po raz pierwszy pojawia się postać Krzysztofa Komedy i odtąd książka staje się opowieścią o ich wspólnym życiu. Opowieścią urwaną tuż po śmierci znakomitego muzyka. Dalszą historię bohaterki książki – niezmiernie ciekawą i wartą oddzielnej, dłuższej opowieści – dopowiada w posłowiu jej syn.
„Nietakty” to zbiór pocztówek z przeszłości, krótszych lub dłuższych notatek życia. Pierwsze słowa czasem całe zdanie każdej z przypowiastek stanowią jednocześnie jej tytuł. Krótkie podsumowanie tego o czym dane wspomnienie traktuje. Proste, celne i bezpretensjonalne.Nie ma tu – jak w popularnych wywiadach-rzekach – drugiej strony, rozmówcy, który mógłby zgłębić jakiś temat, czy też próbował by zasugerować inne spojrzenie na pewne wydarzenia. To po prostu monolog autorki wspomnień. Jednak to ogromna zaleta tej książki. Dzięki temu opowieści te choć subiektywne (ale w końcu taka właśnie jest natura osobistych wspomnień) są niezwykle szczere. Nie zawsze obrazy są miłe dla prezentowanych w nich postaci. Jednak warto zauważyć, że nie ma tu miejsca na złośliwości czy przytyki. To osobiste wrażenia, tak zapamiętane i odczuwane. Dzięki takim szczegółom te historie nie powodują wątpliwości co do ich autentyczności.
„Nietakty” to unikalny obraz wspominanych czasów, osób i środowisk. Z galerią niezwykłych postaci w tle: Skrzynecki, Dymny, Polański, Skolimowski. Książka wartka w lekturze. Bardzo cenna i wartościowa pozycja.
Donos kulturalny 